Mijn eerste blogpost is wel even een dingetje. En zeker de eerste zin. Dat is het voor iedere blogger, maar voor een tekstschrijver helemaal. Want iedereen verwacht vast een prachtig proza van mij. Of een inspirerende eerste zin. En natuurlijk zonder spelfouten, dus ik heb het nog zestien keer nagelezen. Want een tekstschrijver mag geen fouten maken. En al helemaal niet op internet, dat achtervolgt je je leven lang. Een oud-collega heeft ooit van mij een verjaardagskaart gekregen met een spelfout erop. Bewaar het, het is een collectors item :-)
Creatiever denken
Tijdens mijn journalistiekopleiding schreef ik mijn allereerste blog. Voor het vak Creatief Schrijven had ik als doel een maand lang dagelijks een blog te schrijven. Ik schreef over een zwartverbrande pan met resten van wat ooit aardappels waren. Die pan gebruikte ik die avond overigens voor de eerste keer. Hij was spiksplinternieuw. Ik schreef over mijn held-op-sokken-daad en over allerlei dagelijks dingen die ik zover uitvergrootte, dat ik er een A4’tje mee kon vullen. Het doel hiervan was dat ik creatiever zou gaan denken over onderwerpen en nieuwe invalshoeken zou ontdekken.
Nog creatiever denken
Dat doel – creatiever denken en schrijven – heb ik nog steeds. Ik heb veel schrijfervaring, maar creativiteit kent geen grenzen. En in mijn werk heb ik dagelijks een flinke portie creativiteit nodig. In welke volgorde staan de woorden het mooist? Wat voor synoniem kan ik het best gebruiken? Welke beeldspraak is hier op zijn plek?
Met als resultaat…
En dat gaat dus allemaal hier gebeuren. Ik hoop dat ik – net als acht jaar geleden op school – veel mensen kan boeien met mijn weblog. Dat jullie met een lach (of een traan? Nee, toch maar niet) mijn woorden lezen. Ik hoor graag jullie reacties!